συσσωρευτικός

-ή, -ό, Ν [συσσωρεύω]

1. αυτός που προκαλεί συσσώρευση

2. φρ. «συσσωρευτικός οργανισμός»

βιολ. κάθε οργανισμός που συσσωρεύει ενεργά ένα συγκεκριμένο στοιχείο ή ουσία στους ιστούς του.

επίρρ...

συσσωρευτικώς και συσσωρευτικά Ν

με συσσωρευτικό τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συσσωρεύω. Το επίρρ. συσσωρευτικώς μαρτυρείται από το 1889 στον Εμμ. Λυκούδη].